Wat zit er altijd in mijn koffer?

Wat neemt een creatieveling zeker mee op reis, vroeg Miss Pixie zich af. In mijn reiskoffer zit ALTIJD:

1. Een lijst met adressen van wolwinkels en boekhandels in de stad waar ik naartoe trek. Het hoort bij het avondritueel voor vertrek. Als alles netjes is ingepakt en het huis is aan kant, zet ik me neer en begin te googlen. Voorspel is alles! Tijdschriftenzaken in het buitenland, ook warm aanbevolen.

2. Mijn fototoestel (dat on the side dienst doet als telefoon). Elke vakantie maak ik foto’s van graffiti in de stad, maar ook van covers van boeken, inspirerende kunst, yarn bombing, dat soort dingen.  (Tip: ga naar Berlijn, daar is de graffiti fan-tas-tisch.) Vandaag ook gemerkt dat er in mijn hometown mooie te spotten is.

3. Mijn Pinterest-hobby, overal en altijd beschikbaar via diezelfde telefoon. Heerlijk om dode momentjes en slapeloze nachten op een te harde matras mee te vullen. Curieus?

4. Een dun zwart Artline stiftje (mijn favoriet is nr.3) en een boekje zonder lijnen, met zacht papier om op te schrijven of te tekenen. Mijn favoriete boekjes zijn de Moleskines. Duur maar wel heerlijk papier.

 

Ik heb heerlijke herinneringen aan een namiddag in het aquarium van Lissabon, waar ik, gezeten op mijn achterwerk,  een zwemmende zonnevis heb zitten tekenen. Tekenen is een heel goeie manier van kijken, ik weet nu voor altijd hoe een zonnevis eruit ziet. Die uit Lissabon was megagroot.

(Dat schriftje en dat stiftje heb ik trouwens altijd bij. In saaie vergaderingen teken ik collega’s en zo – dit graag onder ons houden )

5. Een zakje met haakgerief. Het zakje zelf kreeg ik van mijn collega Riet. Het is gemaakt door een Française die met vintage materiaal nieuwe dingen maakt. Aan die van mij hangt een stukje zwarte kant…

In dat zakje zitten altijd gekleurde rondjes die de basis zijn van mijn Granny Square sprei, een project dat ik voor het einde van dit decennium hoop afgerond te hebben.

En dan ook een paar bolletjes witte wol, een haaknaald, een stopnaald en een schaar. Waarmee ik al een keer doorheen de Amerikaanse douane ben geraakt. Die controles zijn dus verre van waterdicht, u bent gewaarschuwd. Ik had een plichtsbewuste piloot mogelijks zwaar kunnen verwonden met dat borduurschaartje.