(Leren) leven met Willy: naar de kapper

Straks verdwijnt Willy weer voor een paar uur in een massieve mobile home, omgebouwd tot wellnesscenter voor blaffers en voor een uur of drie voor onze deur geparkeerd.

De eerste keer was ongeveer drie maanden geleden. We zaten met de handen in het haar. Aan de oren van deze onvrijwillig geadopteerde hond hingen oren. Klitten. Zijn vacht was ontembaar, onkambaar, onverzorgd en stinkend. Hem baden in het bad waarin ik zelf probeer tot rust te komen, was een brug te ver. Hondentrimsalons associeer ik met belachelijk gecoiffeerde bodybuilderpoedels. Niet de plek waar ik mijn zaterdagvoormiddag wil doorbrengen.

poedel2
foto: hondentrimsalonyvette.nl

Dus kwam Elke, aan huis. Na het leggen van de nodige elektrische bedrading en zo, nodigde ze ons uit voor een kijkje binnenin. Prachtig bad, luxueus en minimalistisch strak uitgevoerd in witte tinten, ruim en comfortabel. Verder een knip- en scheertafel, in de hoogte verstelbaar, voor het fijnere coiffeerwerk en uitgerust met een föhninstallatie. Wel wel. Daar lieten we de Willy achter. Hij met de staart tussen de poten, Elke vol liefde en toewijding zachte woordjes prevelend tegen deze schrikschijter en wij hopend op een uurtje of wat rust in het kot.

Twee uur later kwam de overbuurvrouw even langs. We praatten over koetjes en kalfjes. Uit de mobile home kwam geen teken van leven meer. Kon het echt zijn dat het wassen en scheren van dit dier langer duurde dan het aanbrengen van kleurschakeringen in de weelderige haardos van onze buurvrouw?  Drie (3) uur later trippelde Willy, tot onze opluchting, finaal toch naar buiten, trots als een pas gebrushte Farah Fawcett, met glanzend wapperende en geconditionede manen en blakend van zelfvertrouwen.

Dat duurde ongeveer drie dagen.

Toen begon het gedoe weer van stukjes struik en gras en stokjes en kleine beestjes en dennennaalden en andere fruts uit die vacht trekken na elke wandeling. Heb je voor dag en dauw al een wandeling van meer dan een uur met dit beest afgehandeld en dan begint het droog-, veeg- en plukwerk nog *zucht*.

Straks vraag ik de trimster om stevig het mes te zetten in die manen. 3 cm haar mag blijven hangen, niet meer. En als hij stout is, dreig ik hem af met de tondeuse.

 

 

8 reacties

Plaats een reactie