Bespiegelingen over mijn nachtleven

Het is even stil geweest aan deze kant van de lijn.

Dat zat zo.

Gisteren publiceerde De Standaard een artikel over slapen. Veel vrouwen slapen slecht. Duh. Dat kan liggen aan hun spondeligger die snurkt (bij mannen de belangrijkste oorzaak van slaaptekort) maar zeker ook aan teveel piekeren (en dat ligt dan weer aan veel te veel te doen in veel te weinig tijd) en hormonale hoogtes en laagtes. Een interessante aantekening van de onderzoekers daarbij was dat vrouwen hun slaapprobleem pas aankaarten bij een arts als ANDEREN daar last van krijgen. Moeke die ’s morgens met de brooddozen smijt, zeer gevoelige tenen heeft en in het algemeen giftige dampen uitstoot.

IMG_0419

De nachtelijke uren, ze hebben geen geheimen voor mij! Deze keer dank ik mijn actieve nachtleven aan een zere rug. Back to the old days waar ik 4 keer per nacht moest opstaan voor hongerige en schreeuwende baby’s. Behalve die baby is alles hetzelfde. Ik slaap tegenwoordig in brokjes van 2 uur.

Wat doe ik dan zoal? Veel! De Rug is evenwel de spelverdeler. Ik word wakker met veel zeer, zwier het kersenpitkussen – tegenwoordig mijn beste vriend – de microgolfoven in en wandel minstens twintig minuten door mijn kleine leefruimte, met een heet geblakerde rug. De spiertjes losgooien, zeg maar.

De Rug moet tevreden gehouden worden. Dat is hij niet als ik geen gevarieerde mix van staan, zitten, liggen, rekken, stappen aanhoud. Dit rugdieet biedt desalniettemin wat mogelijkheden. Zo raakte in de afgelopen weken mijn theecollectie opgeruimd, 14 afwasjes afgewerkt, een nieuw kussen voor mijn zetel gemaakt (daarover later meer), mijn receptencollectie bijgewerkt alsook mijn administratie, mijn werkstation kreeg een nieuwe look (op ooghoogte nu), een kleine reorganisatie van mijn bureau vond plaats, ik las alle kranten en ik kuiste mijn frigo spic en span schoon. Je krijgt wat gedaan in die nachtelijke uren.

Warm aan te bevelen? Nee, dat niet. Het kost moeite om die kilometer rond mijn keukentafel te stappen terwijl ik omval van de slaap. Ik zit op mijn knieen die kast uit te kuisen en wil niet liever dan mijn hoofd op die berg boeken leggen en in de gelukzalige slaap der ongewervelden vallen.

foto uit website inslaap.nl
foto uit website inslaap.nl

7 reacties

  1. Hey Gerlinde, fijn om een meelever te hebben. Ik probeer de spirits hoog te houden en er ook de voordelen van te zien. En het heeft me ook al veel bloginspiratie opgeleverd, to be continued…

    Like

  2. Ik herken de vermoeidheid, maar bij mij is het wel een baby die mijn slaap opdeelt in brokjes van 2u. Het goede aan baby’s is dat ze groot worden. Ik wens je heel veel beterschap.

    Like

Plaats een reactie