10 doodgewone dingen die mijn hart doen zingen

Journaliste en überblogster Kelly Deriemaker vraagt elke week in De Standaard Magazine (wist je trouwens dat die magazines, extra bijlages bij de weekendkranten aan een ongelofelijke opmars bezig zijn?) aan een interessante Vlaming van welke doodgewone dingen zijn of haar hart gaat zingen. Zo leuk om lezen, soms zo herkenbaar, soms heerlijk van de pot gerukt. In elk geval een prikkel om er zelf eens over na te denken. Waar word ik instant blij van?

1. Van verse bloemen in huis ga ik bijna jodelen. Ik woon heel klein, met niet veel luxe maar een tuiltje verse bloemen gun ik mezelf ongeveer elke week. Als het even kan Fair Trade bloemetjes, die zijn blijer. Mijn absolute favorietjes zijn tulpen. Een bosje van alle kleuren of teder roze of vrolijke oranje.

2. Met mijn Montblanc balpen op een zacht blad schrijven. Een tikkie snob maar grote liefde tussen mij en mijn Montblanc. Heerlijke grip, zachte, vettige en toch nooit vlekkende inkt, mooi om naar te kijken (met het sneeuwvlokje erbovenop) en onverslijtbaar. Hij schrijft op alle ondergronden even heerlijk. Wat ook altijd in mijn handtas zit zijn een paar Staedtler pigment liners, liefst nummer 0.3. Geweldig om mee te schrijven op zacht papier, heel klein en compact, maar ook een uitnodiging om te gaan tekenen – niet alle vergaderingen zijn even interessant.

3. De zee zien. Een dagje naar zee gaan heeft altijd één toppunt, het moment waarop ik de eerste keer de zee zie. Holadijee, ik hou van de zee! Snel gevolgd door hoogtepunt 2, ongeacht weer of seizoen: ik trek schoenen en sokken uit en loop volle vaart de zee in. Tot aan mijn enkels dan toch, voor meer ben ik te kuikenig.

4. Vers linnen op bed. Die, bij mij toch, eerst gestreken zijn. Er zijn zo van die gewoonten waar dit mens aan houdt. Mijn dekbedovertrekken strijk ik. Een vers gemaakt bed probeer ik zoveel mogelijk te doen lijken op een hotelbed: kicken. Daar zie je ook nooit een ongenode vouw of plooi. En dan het moment suprème: erin kruipen, de kou vanbinnen voelen, de wind er nog in ruiken en langzaam, muisstil, ontdooien en tintelen.

5. Die ene seconde na het openen van één ooglid, waarop ik besef dat ik me nog eens mag omdraaien. En dan even later toch opstaan, want vandaag kan alles en moet niets.

6. Nog een bedkick – ga ik te ver? – maar op een ander. In elke hotelkamer waar ik kom, en ik reis wat af de laatste jaren, ga ik altijd allereerst een minuut of tien in bed liggen, onder de lakens. En het gebeurt dat deze vermoeide vrouw dan als enen blok in slaap tottert in den heerlijke fluf. De plek van deze niet-actie was een fantastisch hotel in Almelo, ‘logeren achter slot en grendel’.

7. Mijn horloge uittrekken wanneer de vakantie begint en die niet meer omdoen, want op vakantie begint de tijd dat tijd niet belangrijk is.

8. Stilte. In huis als de kuikens uitgevlogen zijn. Stilte op een woensdagwerkdag, wanneer de tent quasi verlaten is. Stilte als het net gesneeuwd heeft en de wereld letterlijk stil is geworden.

9. Beestjes aaien. Ik hou van zachte vachtjes, van poesjes, konijnen, koeien, schapen, geiten, honden, cavia’s, ezels, maakt niet uit. Zachtjes op veilige afstand vertrouwen winnen met een lege blik (koe),een gelaten besnuffeling (hond), een blik van verstandhouding (poes) en dan het lijfelijk contact. Zo fijn.

10. Een gloednieuw DIY-tijdschrift kopen en daar een paar uur in verdwijnen: Simply Crochet, Reloved, Mollie Makes Does the trick every time. I love you, Mollie.  Of zelfs gewoon maar gaan kijken naar de prachtige wol in de heerlijke wolwinkels in mijn buurt. Guilty pleasures.

En jij?